Πρόκειται για δύο εξοχικές κατοικίες συνολικής επιφάνειας 250.00μ2 σε οικόπεδο 800,00μ2 που βρίσκεται εντός του οικισμού της Απολλωνίας Ν.Σίφνου. Η μελέτη προσπαθεί να δώσει μια απάντηση στην προβληματική που αναπτύσσεται γύρω από το ζήτημα της ανοικοδόμησης νέων κτιρίων στις περιοχές με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ειδικούς όρους δόμησης και διατάγματα .

Διαπραγματεύεται το θέμα της ένταξης του κτιρίου τόσο στο κτισμένο όσο και στο φυσικό περιβάλλον παράλληλα με την επίλυση σύγχρονων λειτουργικών προβλημάτων . Στον οικισμό της Απολλωνίας Νήσου Σίφνου ο τρόπος ανοικοδόμησης καθορίζεται από ειδικό διάταγμα. Μέσα από την ανάγνωση και την ερμηνεία του τόπου –τοπίου της περιοχής ανοικοδόμηση και την κατανόηση της σημασίας και της αξίας του παραδοσιακού δομημένου περιβάλλοντος του οικισμού ,η προσπάθεια ένταξης του κτιρίου τόσο στο άμεσο όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον επιχειρείται όχι με την αναπαραγωγή μορφολογικών προτύπων όπως ορίζει το ειδικό διάταγμα της περιοχής αλλά δομικών χαρακτηριστικών, τα οποία μπορούν να διαπιστωθούν στον υπάρχοντα παραδοσιακό ιστό της Απολλωνίας.

Δεν υιοθετείται μία μιμητική λογική που η νομοθεσία προτρέπει με κανονιστικές αρχές μορφολογικής σύνθεσης (όπως αναλογίες ανοιγμάτων ,στηθαία δώματοςκ.λ.π. ) η οποία στηρίζεται στην αντιγραφή μορφών και στοιχείων του παρελθόντος, που δημιουργούν σύγχυση σε σχέση με την ταυτότητα και τον χαρακτήρα του νέου κτιρίου. Οι επεμβάσεις αυτές κατ’ επίφαση στηρίζονται στην αναφορά τους στα στοιχεία του παρελθόντος με την επίκληση της ιστορικής μνήμης, δεν έχουν όμως καμία σχέση με αυτά τα οποία αναπαράγονται τη νέα σχεδιαστική πρόταση. Προτείνεται μία ερμηνευτική λογική ανάγνωσης και ερμηνείας δομικών χαρακτηριστικώνόπως σχέσεις όγκων ,αναλογία πλήρους και κενού ,άξονες προσπέλασης , σχέση με το έδαφος,προσανατολισμός χώρων κ.λ.π.

Ο οικισμός Καταβατή–Απολλωνία-Αρτεμώνας, ένας γραμμικός οικισμός όπου οι κατοικίες οργανώνονται πάνω στο βασικό άξονα κυκλοφορίας - καλντερίμι που συνδέει τις τρείς γειτονιές μεταξύ τους. Το οικόπεδο είναι επίμηκες με πολύ στενό πλάτος . Η σύνθεση οργανώνεται κατά μήκος του οικοπέδου. Στρέφεται προς την ανατολή και το νότο -θέα προς το πέλαγος . Δημιουργείται ένας “δρόμος” καλντερίμι παράλληλα με την μεγάλη πλευρά του οικοπέδου, που λειτουργεί ως βασικός άξονας προσπέλασης, οι κατοικίες οργανώνονται ως δωμάτια με πρόσωπο – πρόσβαση & θέα στο “δρόμο” καθώς και οι αυλές – βεράντες του κάθε χώρου.

Το κύριο χαρακτηριστικό της οικοδομής είναι το όριο με το όμορο οικόπεδο, ο πίσω πέτρινος τοίχος, ο οποίος προβάλλει και διακόπτεται διαδοχικά από τους νέους όγκους που αρθρώνονται βαθμιδωτά πάνω σε αυτόν, ενώ ,σε επαφή με το πίσω όριο σε κάθε κατοικία,δημιουργείται μια μικρή εσωτερική αυλή, προστατευμένη από τις καιρικές συνθήκες από την οποία ,μέσα από μία σειρά επάλληλων ανοιγμάτων, βλέπεις την θάλασσα.

Οι κατοικίες είναι ανεξάρτητες, χρησιμοποιούν μια μεγάλη κοινή αυλή, στο κέντρο του οικοπέδου που συνδέει και απομονώνει ταυτόχρονα τις δύο κατοικίες. Δημιουργείται έτσι μία επαλληλία κλειστών και ανοικτών δωματίων τα οποία χρησημοποιούνται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και τις ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας. Οι όγκοι αρθρώνονται βαθμιδωτά. Οι κατοικίες έχουν ένα δωμάτιο στο ά όροφο, ενώ σε επαφή με το πίσω όριο του οικοπέδου σε κάθε κατοικία δημιουργείται μια μικρή εσωτερική αυλή, προστατευμένη από τις καιρικές συνθήκες, από την οποία όμως μέσα από μία σειρά επάλληλων ανοιγμάτων βλέπεις την θάλασσα . Επίσης πολύ μεγάλη σημασία δόθηκε στο πίσω όριο της κατασκευής, το οποίο σχεδόν εφάπτεται με το όριο του οικοπέδου. Ο Α’ όροφος υποχωρεί τμηματικά από το πίσω όριο του οικοπέδου και έτσι δημιουργούνται έσσερις (4) κύριες όψεις σε κάθε κατοικία. Οι όγκοι είναι καθαροί , απλά γεωμετρικά σχήματα, λευκοί με σοβά κατά τα σιφνιώτικα πρότυπα τα κουφώματα ξύλινα βαμμένα στο χρώμα της ελιάς και τα δάπεδα στρώνονται με Σιφνιώτικες πλάκες.